Έκανα ένα προγραμματισμένο ταξίδι στη Μόσχα φέτος και μπόρεσα να δω και να ξεναγηθώ πάλι στην πόλη που πάντα ανανεώνεται. Ό,τι είδα το καταγράφω εδώ και θεωρώ πως πολλά από τα θέματα πρέπει να μας προβληματίσουν και να τα γνωρίσουμε. Πιστεύω πως πολλά που θα διαβάσει ο αναγνώστης θα τον βοηθήσουν να δημιουργήσει τη δική του εικόνα. Θα αναρτήσω κάποιες ανταποκρίσεις για διαφορετικά θέματα, κάθε τρεις - τέσσερις μέρες, τα οποία εκφράζουν τη στιγμή που ταξίδεψα Αύγουστος του 2019.
Η Μόσχα από το
αεροπλάνο
Κατεβαίνοντας
για να προσγειωθείς στο αεροδρόμιο της
Μόσχας, το αεροπλάνο μετά από ένα ήρεμο
ταξίδι στα ουράνια, περνά μέσα από ένα
πυκνό στρώμα σύννεφου και ομίχλης το
οποίο, αν είναι στις κακές του αναδεύει
το σκάφος ανάλογα με τις διαθέσεις του.
Αυτό το πυκνό στρώμα εμένα μού φαίνεται
σαν να έχει ανεξάρτητη οντότητα και μου
λέει πως πάνω από τη κραταιά ρωσική πόλη
υπάρχει ένας διαφορετικός πλανήτης
ο οποίος θα μπορούσε να κατοικείται!
 |
Το άγαλμα του Πούσκιν στο αεροδρόμιο
Σερεμέτοβο 2 |
Αυτός
ο ξεχωριστός πλανήτης μας αφηγείται
την παραμυθένια ζωή της χώρας, η οποία
μπόρεσε να συνδυάσει πρώτη στα νεότερα
χρόνια τη ζωή στη γη με τη ζωή στο διάστημα
δίνοντας νέες δυνατότητες στη σύγχρονη
φαντασία του ανθρώπου. Δίνοντας στον
άνθρωπο τη δυνατότητα να πιστέψει πέρα
από τα συνηθισμένα την εξερεύνηση της
ζωής σε άλλους πλανήτες και σε σε άλλους
γαλαξίες.
Είμαι
σίγουρος πως ο Α. Ταρκόφσκι τους ουρανούς
της ρωσικής πρωτεύουσας είχε υπόψη του
όταν δημιούργησε την ταινία του «Πλανήτης
Σολάρις». Οι πλανήτες της Μόσχας δεν
είναι μόνο φυσικό φαινόμενα αλλά είναι
δημιούργημα της φαντασίας και της
εργατικότητας των ανθρώπων της, της
αγάπης τους για υπερβάσεις και αναζητήσεις.
Αυτοί αποπνεύουν φαντασία και ελευθερία
η οποία πάντα αναβρύζει στη ρωσική γη.