Μ. Πάτσης
Είναι ένα αφήγημα απώλειας και πτώσης, ένα μεγάλο διήγημα με θέμα την καταστροφή της πραγματικότητας, αλλά και της προσωπικότητας, της ατομικότητας, αλλά και του ανθρώπου. Ένα έργο παλιό, του 1978, αλλά στην πρόσφατη ιστορία διαβάστηκε σαν κάτι το επίκαιρο. Η επικαιρότητα του έργου προέκυψε νόμιμα ύστερα από την ανάγνωση των σημερινών αναγνωστών. Επηρεασμένο από το μαγικό ρεαλισμό.