Μιχάλης Πάτσης «Αχαρτογράφητοι συγγραφείς»
Διονύσης Κόκκινος,
ένας μαιτρ της πλοκής με κοινωνικό περιεχόμενο
Ο Δ. Κόκκινος (1883-1967) τη δεκαετία του 1920 θεωρούνταν ένας εξαιρετικός πεζογράφος – μυθιστοριογράφος και οι κριτικοί τον έβαζαν δίπλα δίπλα με τον Ξενόπουλο. «Σήμερα δεν έχουμε παρά δύο μυθιστοριογράφους: τον Ξενόπουλο και τον Κόκκινο»1 Η παραπάνω διατύπωση όσο και να είναι «μεγαλεπήβολη» αποτελούσε μια κάποια πραγματικότητα στη σκέψη του κριτικού. Όταν γράφονται αυτά ο Κόκκινος είχε δώσει τα μυθιστορήματα «Φρατζέσκα ντα Ρίμινι», το 1922, «Η κυρία με το άσπρο άλογο», το 1922, «Η μυστική φωλιά», το 1924. Έδωσε αρκετά έργα. Σήμερα φαίνεται να έχει ξεχαστεί μάλλον ως συγγραφέας.
Ο Δ. Κόκκινος εκτός από το λογοτεχνικό, μυθιστορηματικό έργο είχε και σημαντικό θεατρικό έργο. Οι νεότερες ιστορίες λογοτεχνίας δεν ασχολούνται μαζί του.