Σινκαρούκ Βολοντιμιρ (1928-2001)
Ουκρανός φιλόσοφος. Τελείωσε το πανεπιστήμιο του Κιέβου, τη φιλοσοφική σχολή. Ολοκλήρωσε όλο τον κύκλο των μεταπτυχιακών σπουδών, έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορα και δίδαξε. Αποτέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Επιστημών της Ουκρανίας. Υπήρξε βουλευτής της Ουκρανίας και της ΕΣΣΔ την περίοδο 1985-1990.
Ο Σινκαρούκ έγραψε κυρίως στα ρωσικά και σήμερα οι νεότεροι ουκρανοί μεταφράζουν τα έργα του στα ουκρανικά. Μαρξιστής φιλόσοφος υπήρξε. Έργα που τον καθιέρωσαν ήταν τα «Η λογική, η διαλεκτική και η γνωσιοθεωρία του Χέγκελ» (1984) και «Η ενότητα της λογικής, της διαλεκτικής και της θεωρίας της γνώσης» (1978). Ο μαρξισμός στη Ρωσία τότε ήταν το απόλυτο δόγμα και γι' αυτό γράφονταν εργασίες χωρίς το απαραίτητο βάθος. Οι εργασίες του Σινκαρούκ είχαν πρωτοτυπία και ακρίβεια.
Ο μαρξισμός στην Ουκρανία της εποχής συνδέθηκε με τον υπαρξισμό και γενικότερα τα άλλα φιλοσοφικά ρεύματα της Ευρώπης και έτσι αυτή η φιλοσοφία αποκτά τη διάσταση του ανθρωπισμού που στάθηκε καθοριστική όχι μόνο για την Ουρανία αλλά και για την ΕΣΣΔ εκείνη την εποχή εκείνη. Το πρόβλημα εκείνη την εποχή δεν ήταν ο μαρξισμός να αποδείξει την ισχύ του έναντι των άλλων φιλοσοφικών θεωριών, αλλά πώς θα μιλήσει για σημαντικά προβλήματα της εποχής, όπως η μεγάλη εξέλιξη της τεχνολογίας και της κυβερνητικής, πως θα μιλήσει για τα οικολογικά προβλήματα, για την σχεση του ανθρώπου με την παράδοση και τον άλλο. η Σοβιετική Ένωση μια κοινωνία κλειστή μετά το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ κάτω από την απαίτηση της κοινωνίας ανοίγεται στον άλλον κόσμο. Η φιλοσοφία θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτό το άνοιγμα. Η φιλοσοφία δεν είναι πια σημαντική γιατί δεν μπορεί να απαντήσει σε όλα τα προβλήματα, όπως παλιά με το κράτος κλειστό, αλλά θα πρέπει και αυτή να πει τη γνώμη της μαζί με τους άλλους.
Ο Σινκαρούκ ήταν υπεύθυνος του Ινστιτούτου Φιλοσοφίας της Ουκρανίας της εποχής και συνέβαλε να εκδοθούν πολλά έργα που ανανέωσαν σιγά σιγά τη σκέψη.