Μερικές σκέψεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία!
Πολύ φοβάμαι πως αυτή την περίοδο η Ουκρανία παραμένει μόνη και αβοήθητη. Μετά τη μεγάλη αρχική διάψευση από τον Τραμπ και την μικρή μάλλον βοήθεια που παίρνουν από τη Δύση, θα πρέπει να σκεφτούν και να σκεφτούν και οι λαοί του κόσμου για το μέλλον. Δεν είμαι πολιτικός, αλλά από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πως η πολιτική των μεγάλων δυνάμεων ήταν μια πολιτική για τον διαμελισμό της Ουκρανίας και γι' αυτό θεώρησα πως οι λαοί, οι άνθρωποι του πολιτισμού και των γραμμάτων, οι απλοί άνθρωποι μπορούν να κινητοποιηθούν για τον τερματισμό του πολέμου και την έναρξη ειρηνικών διαπραγματεύσεων.
Θεωρούσα και θεωρώ πως ο πόλεμος μπορεί να σταματήσει με μια πανευρωπαϊκή σύνοδο για την ειρήνη. Απεναντίας βλέπω οι δυτικές δυνάμεις να συνερίζουν να βοηθούν την Ουκρανία, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Η Ουκρανία αν και βοηθούμενη υστερεί στρατιωτικά έναντι της Μόσχας. Επομένως οι δυτικές δυνάμεις θα πρέπει πάλι να εξετάσουν αν η βοήθεια που παρέχεται στην Ουκρανία επαρκεί τη χώρα και αν σε τελευταία ανάλυση αυτή είναι η καλύτερη βοήθεια προς τον Ουκρανικό λαό.
Ο πόλεμος στο πεδίο της μάχης μπορεί να σταματήσει μόνο αν ηττηθεί η Ρωσία στον πόλεμο. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Τι σημαίνει κάτι τέτοιο; Σημαίνει η Ρωσία να εξαναγκαστεί να ζητήσει ειρήνη, να ζητήσει ειρήνευση και τερματισμό του πολέμου. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Αν ηττηθεί στο πεδίο της μάχης, αν δεχθεί πλήγματα στο εσωτερικό της σε μεγάλες πόλεις, π.χ. αν χτυπηθεί η Μόσχα, η Αγία Πετρούπολη, το Ροστόφ, το Αικατερίνεμπουργκ και άλλες. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Μπορεί να χτυπηθούν οι μεγάλες ρωσικές πόλεις με τις υπάρχουσες δυνάμεις του ουκρανικού στρατού; Όχι δεν μπορεί. Μπορεί να ηττηθεί στο πεδίο της μάχης η Ρωσία; Αμφιβάλλω. Άρα ο εξαναγκασμός σε ειρηνική διευθέτηση από την πλευρά της Ρωσίας είναι νομίζω χίμαιρα.
Έτσι όπως είναι τα πράγματα η Ουκρανία θα πρέπει να οδηγηθεί σε ειρηνικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, γιατί παραμένοντας στον πόλεμο, ηττάται και το χειρότερο δεν έχει επαρκή βοήθεια! Αυτό εξάλλου έπρεπε να γίνει από πέρυσι.
Δεν είμαι πολιτικός. Δεν είμαι φανατικός. Οι άνθρωποι σταματούν να είναι φανατικοί σε μικρή ηλικία. Κυρίως μετά το 2ο έτος στο Πανεπιστήμιο, στα είκοσί τους χρόνια. Μετά πρέπει να εργάζονται με την
Νομίζω ότι το αίτημα που πρέπει να μεταφερθεί στους δρόμους των ευρωπαϊκών πόλεων δεν είναι κάποιο ξερό σύνθημα υπέρ της Ουκρανίας αλλά ένα μεγάλο σύνθημα υπέρ της ειρήνης, της ειρήνευσης στην Ουκρανία, γιατί μόνο η ειρήνη θα δώσει δυνατότητα στους ανθρώπους να ζήσουν, να επιβιώσουν να ονειρευτούν ένα καλύτερο αύριο.