Βασίλης Καραποστόλης, Για την παιδεία και την εκπαίδευση
Μιχάλης Πάτσης
Ο Καραποστόλης είναι ένας αξιόλογος συγγραφέας και στοχαστής, μπορεί και παραμένει μακριά από τον κυρίαρχο φιλελευθερισμό ή όπως αριστερό ριζοσπαστισμό, αλλά έχει την ικανότητα να πείθει με τις απόψεις του και να μην περνά απαρατήρητος.
Το νέο του βιβλίο αναφέρεται στο σχολείο και στη σχέση δασκάλων και μαθητών, δασκάλων και γονέων και γενικότερα αναφέρεται στη σχέση του εκπαιδευτικού συστήματος με την ίδια την κοινωνία. Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου πως αν το σχολείο δεν μεταφέρει γνώση, δεν εξασκήσει τον μαθητή στην αφομοίωση προτύπων από την κοινωνική και πνευματική ιστορία, αν το σχολείο δεν «σκλαβώσει τον μαθητή στην παιδεία» δεν επιτελεί το ρόλο του. Το σχολείο και ο εκπαιδευτικός έρχεται να διαπαιδαγωγήσει το μαθητή για το μέλλον του, να τον βοηθήσει να εκφράσει την άποψή του και να καταβάλει προσπάθεια για να μείνει στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχολείο είναι προσπάθεια, η γνώση είναι προσπάθεια, η ζωή είναι επιλογή αλλά και διαρκής προσπάθεια από τον άνθρωπο. Ο Καραποστόλης δεν αποδέχεται το τυχαίο και την τυχαιότητα, αλλά καλεί το σχολείο συνειδητά να εργαστεί ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν σωστό προσανατολισμό στη ζωή, δηλαδή σωστή εκπαίδευση. Σωστή είναι η εκπαίδευση η οποία είναι επωφελής στην κοινωνία, όχι μόνο στον έναν, στο άτομο, αλλά αυτή η οποί επιστρέφει στην κοινωνία, αυτή την οποία η κοινωνία αποζητά και αυτή την οποία ο καθένας πρέπει να προσφέρει. Το σχολείο πρέπει να διαπαιδαγωγεί για την απόκτηση θάρρους και θέλησης από το νεαρό άτομο.
Μεγάλος ο ρόλος του δασκάλου και του σχολείου, ο οποίος καλείται να διαπλάσει, να ξεσηκώσει, να προβληματίσει και να διεγείρει το ενδιαφέρον των μαθητών για την απόκτηση της γνώσης. Τάξη στην οποία δεν υπάρχει προβληματισμός για τη γνώση είναι τάξη που δεν επιτελεί το ρόλο της.
Ενδιαφέρον βιβλίο!