Περπατώντας στην Πιάτσα Ναβόνα

 Πάτσης Μιχάλης 

Περπατώντας στην Πιάτσα Ναβόνα

Την πλατεία αυτή την είχα δει πρώτα στο φιλμ του Βιτόριο Ντε Σίκα Χθες, σήμερα, αύριο, ένα φιλμ για την Ρώμη. Το Αύριο αν θυμάμαι καλά διαδραματιζόταν σε κάποιο διαμέρισμα ψηλά πάνω από την Πιάτσα Ναβόνα και η οπτική στην Πλατεία αυτή ήταν ξεχωριστή. Εκεί ψηλά ζούσε μια πόρνη, η Μάρα, με την οποία ήταν ερωτευμένος ένας νεαρός που σπουδαστής ιερατικής σχολής.  Αμέσως μου εντυπώθηκε η εικόνα του εξαιρετικού τοπίου και μοναδικού χώρου, όχι τόσο μνημείου. Η Σοφία Λόρεν, στην ταινία του Ντε Σίκα,  έκανε τον τόπο πολύ ανθρώπινο και καθόλου τυπικό και αρχαιοπρεπή.  Χωρίς να καταλαβαίνω γιατί, αυτή η πλατεία είναι τόσο σπουδαία. Έχει ωραίο σχήμα που μοιάζει με ένα μακρόστενο αβγό, κάτι που την κάνει οικεία, ο σχήμα του αβγού δεν έχει την αυστηρότητα του τετράγωνου ή και του κύκλου ακόμα. Μετά το χρώμα της. Ένα κόκκινο χρώμα ιδιαίτερο, ανοικτό, προς το κεραμιδί  που διαλύει την συμπαγή αίσθηση των ολικών χρωμάτων.  Ασκεί μεγάλη γοητεία και προσελκύει το μάτι.

Ταξίδι στην Ιταλία

 Μιχάλης Πάτσης 

Ταξίδι στην Ιταλία

Η Ρώμη είχε καταλάβει στη σκέψη μου την θέση μιας μεγάλης αρχαίας πόλης η οποία ζει, λειτουργεί υπάρχει και στις μέρες μας. Δεν έχασε ποτέ τον χαρακτήρα και τη δύναμή της, όπως η Αθήνα για πολλούς αιώνες μετά το 529 μ.Χ., η Ρώμη ήταν μια μεγαλούπολη της αρχαιότητας η οποία πέρασε από όλους τους αιώνες για να φτάσει στη σημερινή εποχή σαν μια μεγάλη και ισχυρή πόλη που έγινε μεγαλύτερη με το σύγχρονο ιταλικό κινηματογράφο.  Γιατί, αν η Βενετία έχει υμνηθεί από την ποίηση και αν στη Φλωρεντία οι εικαστικές τέχνες παίζουν μεγάλο ρόλο, στη Ρώμη άνθισε ο Ιταλικός Νεορεαλισμός και ο ιταλικός κινηματογράφος, ο οποίος μαζί με το Βατικανό και την καθολική θρησκεία έδωσαν ένα ιδιαίτερο στίγμα στην πόλη.

Βασίλης Καραποστόλης, Για την παιδεία και την εκπαίδευση

 Βασίλης Καραποστόλης, Για την παιδεία και την εκπαίδευση

Μιχάλης Πάτσης

Ο Καραποστόλης είναι ένας αξιόλογος συγγραφέας και στοχαστής, μπορεί και παραμένει μακριά από τον κυρίαρχο φιλελευθερισμό ή όπως αριστερό ριζοσπαστισμό, αλλά έχει την ικανότητα να πείθει με τις απόψεις του και να μην περνά απαρατήρητος.

Φράνσις Κόπολα, «Μεγαλόπολις», ένα μανιφέστο για την ηθική της σύγχρονης Αμερικής

 Μιχάλης Πάτσης 

Φράνσις Κόπολα, «Μεγαλόπολις», ένα μανιφέστο για την ηθική της σύγχρονης Αμερικής

Η υπόθεση της ταινίας του Κόπολα είναι απλή. Ένας μεγάλος αρχιτέκτονας ο Σέζαρ Κατιλίνα, σύγχρονος Αμερικανός προφανώς αρχιτέκτονας που του έχει απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ, θέλει να δημιουργήσει μια νέα πόλη πιο ανθρώπινη, πιο σύγχρονη και με την βοήθεια της τεχνολογίας και της τεχνικής νοημοσύνης, την πόλη αυτή την ονομάζει Νέα Ρώμη.  Στα σχέδιά του αυτά βρίσκει αντίδραση από έναν συντηρητικό όσο και πολύ αποφασιστικό πολέμιο της ιδέας του και του ιδίου, τον δήμαρχο της πόλης τον Φράνκλιν Σίσερο.  Μεταξύ των δύο αυτών προσώπων και των ιδεών που αντιπροσωπεύουν, ο ένας την πρόοδο, ο άλλος την συντήρηση, την υπάρχουσα δομής της πόλης, το νέο έναντι του παλαιού, κινείται σε πολύ μεγάλο βαθμό το έργο.

Στέλιος Καζαντζίδης, αναφορά στον τραγουδιστή με αφορμή την ταινία που μας υπενθυμίζει τη ζωή του

Παρακολουθώντας λαϊκό σινεμά 

 Μιχάλης Πάτσης

 

Μερικές σημειώσεις για τον άνθρωπο και την ταινία

 

Έτυχε να δω την ταινία στα Τρία Αστέρια, στον κινηματογράφο στο Νέο Ηράκλειο, μια γειτονιά, μια περιοχή που είναι στενά δεμένη με την ανάμνηση του Καζαντζίδη. Ο ίδιος γεννήθηκε στην Οδό Αλαΐας 5, στη Νέα Ιωνία, ένα χιλιόμετρο από τα Τρία Αστέρια, και σήμερα ένας ωραίος νοσταλγικός δρόμος με μια ωραια εκκλησία στη βάθος. Εδώ στο Νέο Ηράκλειο, στην ταβέρνα Χαβάη ο Καζαντζίδης άρχισε να τραγουδάει και πενήντα μέτρα από τον κινηματογράφο ήταν το κέντρο «Ζέφυρος», επί της οδού Ζεφύρου όπου γνώρισε την Καίτη Γκραίη. Επομένως η ταινία «Υπάρχω» εδώ στην περιοχή που έζησε ο Καζαντζίδης μιλά με έναν ιδιαίτερο τόνο. Θυμάμαι πως στην ουρά για τα εισιτήρια κάποιοι έλεγαν «Πάμε να δούμε τον Στέλιο», «Θα δούμε τον Στελάρα», «Εδώ έζησε» κλπ.  Στη Νέα Ιωνία και στο Νέο Ηράκλειο ο Καζαντζίδης είναι μια ζωντανή παράδοση, που είναι συνδυασμένη με τη ζωή των κατοίκων, χωνεμένη στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Σε πολλά καταστήματα στη Νέα Ιωνία βλέπεις φωτογραφίες των  καταστηματαρχών με τον Καζαντζίδη και η φωτογραφία βρίσκεται σε περίοπτη θέση, αποτελεί «κράχτη» για το κατάστημα.

Η συλλογή του Σωτήρη Σαράκη «Οδός Κολοκοτρώνη»

 

Μιχάλης Πάτσης

Η συλλογή του Σωτήρη Σαράκη «Οδός Κολοκοτρώνη»

 Τα ποιήματα τα χαρακτηρίζει η τάση του ποιητή να αναμετριέται με το συγκεκριμένο με την απτή χωρικότητα και χρονικότητα, με το τοπίο που βλέπει δίπλα του, το γεγονός, την κατάσταση και την  υπόσταση της πραγματικότητας που εκλαμβάνει. Τα ποιήματα αν και εκκινούν από κάποια αφηρημένη, ας πούμε λυρική διάθεση, κατευθύνονται συνήθως σε πρόσωπα και πράγματα, σε ερωτήματα διαχρονικά και υπαρκτά, τα οποία σιγά σιγά μεταπλάθουν πολύ συχνά την ποιητική φόρμα σε μια καθαυτό περιγραφική συνήθως αφήγηση.

Οι όμορφες γυναίκες του Παπαδιαμάντη

 Μιχάλης Πάτσης

Οι όμορφες γυναίκες του Παπαδιαμάντη

Στο έργο του Παπαδιαμάντη οι γυναίκες εντάσσονται σε πολλές κατηγορίες:  είναι οι μεγάλες στην ηλικία, οι γραίες, οι μεσόκοπες, οι μικρές παιδούλες και είναι πάρα πολλές που είναι στην όμορφη νεανική ηλικία, την εφηβική και μετεφηβική ίσως οι οποίες είναι έτοιμες να κάνουν το βήμα και να παντρεύουν. Η καθεμία από αυτές χαρακτηρίζονται με ιδιαίτερα στοιχεία. Εγώ θα μιλήσω γι’ αυτές οι οποίες είναι στην «ανθοφορία» της θηλυκότητας, που είναι έτοιμες να παντρευτούν. Αυτοί έχουν μια ξεχωριστή τυπολογία στο έργο του.

Αλεξαντερ Κοζέφ Η έννοια της αυθεντίας

 Μιχάλης Πάτσης 

Αλεξαντερ Κοζέφ

Στο εξώφυλλο έργο του Βασίλι  Καντίνσκι (1866-1944), ο οποίος ήταν θείος του και του οποίου συχνά του αφιέρωνε κείμενά του. 

Η έννοια της αυθεντίας

Η έννοια της αυθεντίας στο κείμενο του Κοζέβ, μια φιλοσοφική μελέτη  στα πλαίσια της πολιτικής φιλοσοφίας χρησιμοποιείται με μια ιδιαίτερη σημασία. Θέλει να εξηγήσει από που πηγάζει η εξουσία ή από πού πηγάζουν οι διάφορες μορφές εξουσίας. Για τον Κοζέβ η αυθεντία δεν είναι μόνο εξουσία, αλλά και η επιρροή, η κατεύθυνση που ασκείται ή που δίνεται στην ανθρώπινη ιστορία. Ο ίδιος καλός μελετητής της φιλοσοφίας και του Χέγκελ ιδιαίτερα στηρίζεται στην ιστορία της φιλοσοφίας για να τεκμηριώσει τη σκέψη του.

Μια πρόταση για τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας

 

 

 

 

Μια πρόταση για τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας  : πανευρωπαϊκή συνδιάσκεψη ειρήνης

 

Σήμερα ζούμε έναν ανελέητο πόλεμο στην Ευρώπη. Μια χώρα η Ρωσία έχει εισβάλει και έχει καταλάβει μέρος της Ουκρανίας. Ο Πούτιν και η προπαγάνδα του έχει αντιστρέψει τους όρους: υποστηρίζει πως στην Ουκρανία, η Δύση έχει επιτεθεί στη Ρωσία. Μόνο με αυτό το ψέμα θα μπορούσε να πείσει πολλούς από τους κατοίκους της χώρας του. Όμως έτσι φαλκιδεύει την αρχή για την εδαφική ακεραιότητα των κρατών. Και η Ουκρανία είναι ανεξάρτητο κράτος!

Σκοπός είναι να σταματήσει ο πόλεμος, χάνονται νέοι άνθρωποι και από τα δύο μέρη εκεί, σκοπός επίσης είναι να επανέλθουν τα σύνορα στην πρότερη κατάσταση.

Ισμήνης Καρυωτάκη, «Φυγόδικος δεν ήμουν», Μιχάλη Πάτση

 Ισμήνης Καρυωτάκη, «Φυγόδικος δεν ήμουν»

 

Είναι το μυθιστόρημα που έλαβε το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος. Είναι ένα αξιόλογο έργο το οποίο είναι ευσύνοπτο, θα μπορούσε ίσως να ήταν και μία νουβέλα, προσεγμένο στο γραφή, το οποίο έχει ως θέμα του μια ιστορία μάλλον συνηθισμένη. Το κείμενο αυτό εκτυλίσσεται γύρω από δύο ομόκεντρους κύκλους, ένας κύκλος εξελίσσεται γύρω από τη ζωή του Σπήλιου, ενός άνδρα που αν και τον κυνηγούν μάλλον για τις πεποιθήσεις του στην περίοδο της χούντας, δεν είναι φυγόδικος,  και μιας γυναίκας, της Εριφύλης. Ο Σπήλιος θέλει να βγει από τη χώρα, η Εριφύλη θέλει να τον βοηθήσει, αλλά δεν θα μπορέσουν να κάνουν κάτι. Το κείμενο διαδραματίζεται στη Δυτική Μακεδονία και στην Ήπειρο. Θα καταλήξουν σε ένα αρχοντικό της θείας της Εριφύλης και στο οποίο και οι δυο τους θα έχουν μια ερωτική ιστορία. Στο έργο υπάρχει η αντήχηση της ιστορίας του Εμφυλίου και της σύγκρουσης στην περιοχή.  Ύστερα θα φύγουν, θα εγκατασταθούν στην Αθήνα.