Μιχάλη Πάτση
Κείμενα για την ειρήνη
Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Ο δικός μου Πούσκιν,
Η ρωσική λογοτεχνία, ιδίως η κλασική ρωσική λογοτεχνία
αποτελεί μια λογοτεχνία της συνείδησης. Όποιο έργο και να κοιτάξεις ή να
διαβάσεις, είτε είναι παραδοσιακό, όπως του Τολστόι ή του Ντοστογιέφσκι , είτε νεότερο, όπως της Τσβετάεβα
(καλύτερα έτσι και όχι Τσβετάγιεβα) ή του Παστερνάκ σε οδηγεί να
σκεφτείς και να αναλογιστείς τις πτυχές και τα πλαίσια της ύπαρξης γενικώς και της
προσωπικής σου ιδιαιτέρως. Αυτή η μεγάλη ρωσική λογοτεχνία διαδραμάτισε μεγάλο
πολιτιστικό και πνευματικό ρόλο κατά το παρελθόν και συνεχίζει να διαδραματίζει
και σήμερα σε όλο τον κόσμο. Σε καλεί να
σκεφτείς, να ελέγξεις τη στάση σου στην κοινωνική ζωή και να εξετάσεις το ρόλο
στου τόσο στην κοινωνία όσο και στην ατομική στου ζωή. Αυτή είναι η μεγάλη
δύναμη της ρωσικής λογοτεχνίας, αλλά και της λογοτεχνίας που γράφτηκε στα
ρωσικά και σε συγγενείς γλώσσες όπως τα ουκρανικά, τα λευκορωσικά και άλλες.