Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο ηγέτης που έδωσε ελευθερία στο λαό
Ήταν ο άνθρωπος άλλαξε την εποχή του. Αν και οι εποχές αλλάζουν από τους λαούς η συμβολή του υπήρξε μεγάλη.
Ένας Ρώσος ανανεωτής της πολιτικής, ένας μεγάλος κοινωνικός μεταρρυθμιστής με το έργο του να έχει ακόμα και σήμερα αποτελέσματα. Συνήθως έχουμε το στερεότυπο πως οι Ρώσοι είναι συντηρητικοί, όμως πολύ συχνά είναι μεταρρυθμιστές και πραγματικοί επαναστάτες.
Το 1985 που εκλέχτηκε γενικός γραμματέας άρχισε την περεστρόικα, μια λέξη που όλοι θυμόμαστε, ήταν η πολιτική των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες σε λίγο θα οδηγήσουν σε επαναστατικές αλλαγές. Απαίτησε γκλάσνοστ, διαφάνεια μια λέξη όσο ποτέ επίκαιρη από τότε σε Δύση κι Ανατολή.
Ο Γκορμπατσόφ είχε ατυχίες, το Τσερνόμπιλ έγινε στη δική του θητεία. Η εθνική έριδα στο Ναγκόρνο Καραμπάχ τότε εκδηλώθηκε. Όμως δεν φοβήθηκε τις αλλαγές.
Εργάστηκε για τη μείωση των πυρηνικών.
Δεν φοβήθηκε που σημαίνει άφησε ελεύθερο τον κόσμο να κινηθεί.
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε, θεώρησε πως ήταν εσωτερικό θέμα της Γερμανίας. Δεν αναμείχθηκε.
Άφησε ελεύθερα τα κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας να αποφασίσουν. Τι να λέει ένα σύμφωνο χωρίς την αποδοχή των λαών;
Δεν αντέδρασε στην ένωση των Γερμανών, οι δύο Γερμανίες έγιναν μία. Σεβάστηκε ένα μεγάλο λαό.
Η περίοδος του Γκορμπατσόφ είναι μια μεταβατική περίοδος, η ανθρωπότητα αλλάζει. Η Σοβιετική Ένωση αλλάζει. Δημιουργούνται στο εσωτερικό της ανεξάρτητα κράτη. Αυτό και αν είναι σημαντικό γεγονός, μια σειρά κράτη για πρώτη φορά δημιουργούνται.
Ο Γκορμπατσόφ υπήρξε ο εμπνευστής μιας εποχής, αλλά δεν δημιούργησε τη νέα εποχή. Την εποχή δημιούργησαν οι λαοί που πήραν την ευκαιρία να δημιουργήσουν κάτι νέο.
Έδωσε ελευθερία στους Ρώσους, επέστρεψαν φυλακισμένοι, η δημοκρατία αναπτύχθηκε. Οι λαοί της ΕΣΣΔ επέλεξαν να αλλάξουν πολιτικό σύστημα. Μόνοι τους διάλεξαν. Δεν τους εξανάγκασε κανένας.
Τον είχα ακούσει το 2005 στο Πανεπιστήμιο Φιλίας των λαών στη Μόσχα. Ήταν υπέρ της οικονομικής ανάπτυξης της Ρωσίας και της ειρηνικής διευθέτησης των προβλημάτων με τους γειτονικούς λαούς.