Θυμός!
Οι σοφοί λένε, μην οργιστείς αν κάποιος σε κλέψει,
μην οργιστείς αν κάποιος σου πάρει τη γυναίκα,
μην οργιστείς αν κάποιος είναι λωποδύτης,
αν κάποιος είναι τύραννος στη δουλειά σου, στη ζωή σου -
μην οργιστείς γιατί αυτοί οι τύποι είναι κακοί
γιατί δεν ξέρουν το καλό!
Αν μάθουν το καλό, θα αλλάξουν!
Αν μάθουν να ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος, το καλό από το κακό,
η ψυχή τους θα πάει
γρήγορα στου καλού την αγκαλιά!
Έτσι είναι ο άνθρωπος σου λένε, καλός!
Γι’ αυτό και το σχολείο χρειάζεται. Για να λέει το καλό!
Κι αν ο δάσκαλος είναι ο κλέφτης ή ο μοιχός;
Δεν εξετάζεται! Σου λέει αυτός διδάσκει. Άρα καλός!
Αν όμως αυτοί δεν αλλάξουν, δεν πειράζει!
Αυτός είναι ο χαρακτήρας τους. Ο δάσκαλος δεν φταίει!
Μετά έρχεται ο δικαστής, μετά ο τιμωρός, μετά ο παπάς.
Η ζωή σου είναι ένα αγώνισμα, μια συνεχής πορεία!
Προχωράς, τρέχεις, φωνάζεις νομίζεις πως πας μακριά,
πουθενά δεν πας. Μένεις στα ίδια! Μένεις στην ίδια θέση,
αλλάζεις μόνο τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα.
Εμείς που δεν είμαστε σοφοί και θυμώνουμε και βρίζουμε
και οργιζόμαστε δεν κάνουμε το καλό! Δεν κάνουμε το σωστό!
Γιατί αυτό μας καταστρέφει! Μας παίρνει τη δύναμη, τη σκέψη.
Η θλίψη κι ο θυμός μας καταβάλει. Μεγάλη αρρώστια!
Μεγάλη συντριβή και πόνος. Χάνουμε τους πόθους και τις επιθυμίες.
Μεγάλος αθλητής δεν υπάρχει! Μέγας αθλητής μπορεί να υπάρξει!
Οι άνθρωποι κινούνται από μια πληγή που τους οδηγεί στη θάλασσα!